مکانیزاسیون کشاورزی به‌عنوان راهکاری مؤثر در غلبه بر محدودیت‌های فنی، اقلیمی و زمانی، امکان افزایش سطح زیر کشت، بهبود تولید، افزایش بهره‌وری و زمینه‌سازی برای تغییرات ساختاری گسترده در بخش کشاورزی را فراهم می‌آورد. براساس اهداف کمی تولیدی تعیین شده در برنامه هفتم توسعه برای بخش کشاورزی، می‌باید تولید سالانه این بخش به طور متوسط معادل 5.5 درصد و سهم رشد بهره‌وری کل عوامل تولید به میزان ۳۵ درصد افزایش داشته باشد. بدیهی است، با توجه به محدودیت‌هایی که به لحاظ منابع طبیعی (خاک و آب) در کشور وجود دارد، افزایش 5.5 درصدی مقدار تولید، با بهبود عملکرد بهره‌برداری‌ها و با بکاربستن روش‌ها و فناوری‌های نوین ادوات، تجهیزات و ماشین‌های کشاورزی مناسب عملی خواهد شد. بنابراین می‌توان گفت مکانیزاسیون و توسعه سنجیده آن، عامل اساسی در تحقق اهداف بخش کشاورزی است.

در ادامه سطح مکانیزاسیون کشاورزی در کشورهای مختلف و میزان استفاده از ماشین‌آلات کشاورزی را بر حسب کیلووات در هکتار آمده است. با توجه به اطلاعات ارائه شده در مقاله «وضعیت مکانیزاسیون تولیدهای زراعی و باغبانی در ایران» کشورها شامل آمریکا، چین، هلند، ایران و میانگین جهانی هستند. به طور خاص، آمریکا با ۱۱۴ کیلووات در هکتار بالاترین سطح مکانیزاسیون را دارد، که نشان‌دهنده پیشرفت‌های تکنولوژیکی و سرمایه‌گذاری‌ گسترده در بخش کشاورزی این کشور است. میانگین جهانی ۸۵ کیلووات در هکتار نیز به ما این امکان را می‌دهد که وضعیت مکانیزاسیون در سطح جهانی را مقایسه کنیم.